Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Ψήφος στο ΚΙΝ.ΑΛ. Γιατί; Φίλιππος Πετσάλνικος

Σε λίγο πλέον θα προσέλθουν οι Έλληνες πολίτες στις κάλπες για να εκφράσουν την προτίμησή τους σε κάποιο από τα Κόμματα που συμμετέχουν στις εθνικές εκλογές. Σ΄ αυτούς συμπεριλαμβάνονται εκείνοι που ήδη έχουν αποφασίσει  (για τους δικούς τους λόγους ο καθένας) αλλά και εκείνοι που το σκέπτονται και το ξανασκέπτονται. Η Νέα Δημοκρατία ζητάει την ψήφο των πολιτών λέγοντας πως δεν είναι η παλιά Δεξιά που γνωρίζουμε. Προσπαθεί όμως να κρύψει ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή της Ν.Δ οδήγησε πριν 10 χρόνια την χώρα στα βράχια δημιουργώντας πρωτοφανή  ελλείματα, που έσπρωξαν  την χώρα  στην χρεωκοπία και τον λαό σε τραγικές καταστάσεις. Θέλει να ξεχάσουμε επίσης τα σούρτα- φέρτα του Σαμαρά στο Ζάππειο, όπου ισχυριζόταν ότι δήθεν είχε τις μαγικές λύσεις, με στόχο να γίνει Πρωθυπουργός. Και μετά υπέγραφε και εφάρμοζε πιο σκληρά Μνημόνια τσακίζοντας τον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την σειρά του λέει ότι τώρα ‘’θα είναι αλλιώς’’. Θέλει να ξεχάσουν οι πολίτες τα ‘’σκισμένα μνημόνια’’, τα ‘’νταούλια’’ με τα οποία θα χόρευε τις αγορές στο ταψί, την συγκυβέρνηση επί 5 χρόνια με την (ακρο)Δεξιά του Καμμένου, τα καραγκιοζιλίκια της περιόδου Ιανουάριος- Αύγουστος 2015 με πρωταγωνιστές τους Τσίπρα- Βαρουφάκη που οδήγησαν στα Capital Controls, στο κλείσιμο των τραπεζών και στο τρίτο σκληρότατο Μνημόνιο. Θέλει να ξεχάσουν οι πολίτες ότι ο Τσίπρας υποθήκευσε για 99 χρόνια την Εθνική Δημόσια περιουσία, κατάργησε το ΕΚΑΣ, κατακρεούργησε με τον Νόμο Κατρούγκαλου τις νέες συντάξεις, τάραξε τους μικρομεσαίους στην υπερφορολόγηση για να δημιουργούνται υπερπλεονάσματα του 3,5% που του ζήτησε η Τρόικα. Να ξεχάσουμε την συμπεριφορά της Κυβέρνησής του σε θεμελιώδης θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη με την τοποθέτηση του διαβόητου ‘’Ρασπούτιν’’. Ζητάει να ξεχάσουν οι πολίτες τον ευτελισμό κάθε έννοιας και αξίας της Αριστεράς. Ευτελισμό που προκάλεσε με τις παλαιοκομματικές του πονηριές  τον εναγκαλισμό με την νέα διαπλοκή, την αλαζονεία και την απληστία. Ψεύδη, κωλοτούμπες, υποκρισία, αλαζονεία είναι τα χαρακτηριστικά της πολιτικής του. Ερχόμαστε τώρα στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ.
Στο ΠΑΣΟΚ που επί Ανδρέα Παπανδρέου άλλαξε την Ελλάδα, που επί Κ. Σημίτη έβαλε την χώρα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης  και  την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Που ως το 2002 δημιουργούσε (χωρίς πόνο και περικοπές- σφαγές) με ανάπτυξη πρωτογενή πλεονάσματα.
Που επί Γιώργου Παπανδρέου αγωνίσθηκε μόνο του να κρατήσει τη χώρα όρθια, να αποφύγει την ολική καταστροφή μιας άτακτης χρεωκοπίας, να δημιουργήσει θεσμούς διαφάνειας, ελέγχου και χρηστής διοίκησης. Τότε που το λιθοβολούσαν όλοι (συριζαίοι, δεξιοί, ακροδεξιοί). Που  πολιορκούσαν το Κοινοβούλιο ουρλιάζοντας ‘’να καεί το μπουρδέλλο η Βουλή’’. Το ΠΑΣΟΚ που πλήρωσε πολιτικά βαρύ τίμημα που δεν του αναλογούσε, με τους Συριζοδεξιούς να φανατίζουν τον κόσμο και να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα. Αυτό το (πληγωμένο) ΠΑΣΟΚ όμως δεν διαλύθηκε όσο και αν λοιδορήθηκε άδικα, συκοφαντήθηκε  αδιάντροπα και υπονομεύθηκε από καραγκιόζηδες της πολιτικής που ζήλωσαν την δόξα ‘’μικρών Τσιριμόκων’’.

Δεν υπάρχουν σχόλια: