Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Για το βιβλίο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου

Τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ξεκίνησα να τον παρακολουθώ στενά πολιτικά το 2009. Ανέλαβε το πλέον δύσκολο υπουργείο (Οικ) στην πλέον δύσκολη χρονική συγκυρία για τη χώρα. Τα δείγματα γραφής ήταν εξαιρετικά. Από πολιτικής πλευράς, είναι αυτός που έβαλε θεσμικό χέρι στο μαύρο χρήμα με την άρση του τραπεζικού απορρήτου, την επιβολή φόρου 15% στα ακίνητα των offshore εταιρειών, σύστησε Ειδικό Τμήμα Ανάκτησης Περιουσιακών Στοιχείων και Κεφαλαίων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες. Είναι επίσης αυτός που έκανε ανεξάρτητη την ΕΛ.ΣΤΑΤ, θεσμοθέτησε τον εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος, όρισε τη δημοσίευση των μηνιαίων στοιχείων για το έλλειμμα και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης, όπως και για την κατάρτιση και την αποστολή των σχεδίων οικονομικών προϋπολογισμών καθώς και των στρατηγικών και επιχειρησιακών σχεδίων των δημοσίων επιχειρήσεων-ΔΕΚΟ. Τέλος, στα ζητήματα εφαρμογής του μνημονίου, ήταν ο πλέον ουσιαστικός και αποτελεσματικός, κρατώντας τη χώρα σε μία σταθερή πορεία χωρίς εκκρεμότητες. Ύστερα, ήρθε η λίστα Λαγκάρντ. Παρακολούθησα την υπόθεση από την αρχή. Άρχισα να γράφω στο epikairo για όσα συνέβαιναν και στήριξα τον πρώην ΥπΟικ, στην αρχή κυρίως λόγω του πολιτικού του παρελθόντος. Στην πορεία, διαπίστωσα ότι όλοι όσοι εμπλέκονταν στην υπόθεση είχαν πει ψέματα, εκτός από τον ίδιο, ο οποίος υποστήριξε καθ’ όλη τη διάρκεια όσα είχε πει από την πρώτη μέρα. Συλλέγοντας τα στοιχεία, πίστεψα στην αθωότητά του. Άρχισα να γράφω όσα σκεφτόμουν. Μία ημέρα, μου ήρθε ένα e-mail με αποστολέα τον ίδιο. Δεν τον γνώριζα, δε με γνώριζε. Μου είπε ‘’δεν σε ξέρω αλλά σε ευχαριστώ για όσα γράφεις για μένα’’. Του απάντησα ότι κάνω αυτό που αισθάνομαι. Βρεθήκαμε, ήπιαμε έναν καφέ, τα είπαμε. Μου εξομολογήθηκε ότι είχε απλά την ανάγκη να μου πει από κοντά ότι είναι αθώος -τίποτα παραπάνω. Παρακολούθησα σχεδόν όλη τη δίκη. Πηγαινοερχόμουν κάθε εβδομάδα Θεσνικη-Αθήνα. Είχε εξαιρετικό πολιτικό ενδιαφέρον. Έγραψα αυτά > κλικ . Το προσωπικό μου συμπέρασμα; Ήταν μια καλοστημένη παγίδα. Ο ίδιος κρίθηκε αθώος από όσους διάβασαν με λεπτομέρεια τις χιλιάδες σελίδες της δικογραφίας (τον εισηγητή της επιτροπής παραπομπής σε ειδ. δικαστήριο και τον Πρόεδρο του δικαστηρίου). Το περίεργο; Καταδικάσθηκε χωρίς να αποδεικνύεται ότι αυτός έκανε την παρέμβαση στη λίστα. Αλλά αυτά πέρασαν πια. Η άποψή μου για τον τύπο αυτό; Πέραν της εκτίμησης, πολιτικής και προσωπικής, πρόκειται για ένα λαμπρό μυαλό που αντιμετώπισε τα όσα πέρασε με απαράμιλλη ψυχραιμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: