Απογείωσαν το τένις.

Προσπαθείς να συγκεντρωθείς, να σκεφτείς, να αποτυπώσεις, μέσω του ψυχρού πληκτρολογίου ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, τι είδες, τι έζησες, τι ένιωσες, από το μαγικό υπερθέαμα που πρόσφεραν απλόχερα σε όλους μας, ο Νόβακ Τζόκοβιτς και ο Ρότζερ Φέντερερ, στον μεγαλειώδη τελικό του Wimbledon την παρασμένη Κυριακή. Στον «μυσταγωγικό ναό» του παγκόσμιου τένις, στο Centre Court του Wimbledon, ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, μπήκαν μέσα αποφασισμένοι να απογειώσουν πέρα από τη φαντασία, αυτό το υπέροχο και μοναδικό άθλημα που λέγεται τένις. Και το κατάφεραν!   Εκτόξευσαν το τένις πολύ ψηλά, παίρνοντας μαζί τους σε αυτό το ονειρικό ταξίδι ως συνεπιβάτες και όλους εμάς, που για τέσσερις ώρες παρακολουθούσαμε εκστασιασμένοι όλα αυτά που συνέβαιναν στον αγωνιστικό χώρο! Τα είδαμε όλα, γιατί τα έκαναν όλα. Στο χορτάρι του μεγαλύτερου τουρνουά του κόσμου, παρουσιάστηκαν στο μέγιστο βαθμό από τους δύο υπεραθλητές, τενιστική ποιότητα, σιδερένια θέληση, πνευματική οξυδέρκεια, σωματική δύναμη, ασίγαστο πάθος, κατάθεση ψυχής. Υπάρχει το κλασικό αμερικανικό  ρητό που λέει, «the winner takes it all”. Στο συγκεκριμένο αγώνα όμως, με αυτά που μας χάρισαν ο Νόλε και ο Ρότζερ, η μοίρα ήθελε να σταθεί όσο πιο δίκαιη μπορούσε. Το τρόπαιο θα το έπαιρνε ένας υποχρεωτικά και αυτός ήταν στις λεπτομέρειες ο Τζόκοβιτς, αλλά τη δόξα τη μοιράστηκαν εξίσου οι δύο μονομάχοι, γιατί μαζί πρόσφεραν αυτήν την τενιστική πανδαισία! Ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Ο μεγάλος θριαμβευτής του φετινού Wimbledon. Η απόλυτη τενιστική μηχανή, ο παίκτης που διαθέτει τα πάντα, που μοιάζει ώρες- ώρες σαν τη Λερναία Ύδρα, που όσο και να νομίζεις ότι τον κατέβαλλες, θα βρει πάντα τον τρόπο να αναγεννηθεί. Δεν ανήκει  μόνο στους κορυφαίους της ιστορίας, αλλά το όνομά του έχει μπει πια στην τενιστική βίβλο των θρύλων. Αυτός ο εκπληκτικός τενίστας, είναι κάτοχος ήδη 7 Grand Slam, έχει κερδίσει σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του, αλλά αυτός ο τελικός γνωρίζει, ότι ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος της τενιστικής του ζωής. Το έδειξε αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, όταν ξέσπασε σε δάκρυα, το δήλωσε περίτρανα και στις δηλώσεις του αργότερα ότι, «ναι, έχω παίξει σε μεγάλους και αξέχαστους αγώνες στην καριέρα μου, αλλά αυτό ήταν το κορυφαίο ματς που έχω δώσει στη ζωή μου». Ο λόγος νομίζω είναι προφανής….Κέρδισε μέσα στο βασίλειό του, τον πιο επιτυχημένο παίκτη της ιστορίας του Wimbledon, τον ανυπέρβλητο Ρότζερ Φέντερερ.
http://tennis24.gr/content/view/16945/88/lang,el/